четвртак, 30. јул 2015.

Frančesko Petrarka: CCCX


Zefiro torna, e 'l bel tempo rimena,          Zefir se vraća, nosi lijepo vrijeme
e i fiori e l'erbe, sua dolce famiglia,          i cvijet i travu, svoj naraštaj cijeli
et garrir Progne et pianger Filomena,          i Proknin crkut i plač Filomene,
e primavera candida e vermiglia.          i Proljet što se rumeni i bijeli.

Ridono i prati, e 'l ciel si rasserena;          Nebo se vedri, polja se zelene;
Giove s'allegra di mirar sua figlia;          Zeus se gledat svoju kćer veseli;
l'aria e l'acqua e la terra è d'amor piena;          sve što je živo za ljubavlju vene;
ogni animal d'amar si riconsiglia.          zrak, vodu, zemlju sama ljubav preli.

 Ma per me, lasso, tornano i più gravi          Al' za me, jao, teški se uzdasi
sospiri, che del cor profondo tragge          vraćaju, što ih iz mog srca vuče
quella ch'al ciel se ne portò le chiavi;          ona što u raj odnese mu ključe;

 e cantar augelletti, e fiorir piagge,          te polja cvjetna, ptica mili glasi,
e 'n belle donne oneste atti soavi          i lijepih žena skladne kretnje lake
sono un deserto, e fere aspre e selvagge.          pustoš su, divlje zvijeri i opake.

Нема коментара:

Постави коментар