οὐ γάρ πώ τις τῇδε παρήλασε νηὶ μελαίνῃ,
πρίν γ᾽ ἡμέων μελίγηρυν ἀπὸ στομάτων ὄπ᾽ ἀκοῦσαι,
ἀλλ᾽ ὅ γε τερψάμενος νεῖται καὶ πλείονα εἰδώς.
ἴδμεν γάρ τοι πάνθ᾽ ὅσ᾽ ἐνὶ Τροίῃ εὐρείῃ
Ἀργεῖοι Τρῶές τε θεῶν ἰότητι μόγησαν,
ἴδμεν δ᾽, ὅσσα γένηται ἐπὶ χθονὶ πουλυβοτείρῃ.
"Nitko u crnoj lađi pokràj nās prošao nije,
A da poslušo ne bi medòglasnō pjevanje naše;
Onda se veseo vraća u zȁvičāj ì višē znajuć.
Ta mi znademo sve, što Argejci u širokoj Troji
Trpljahu, što li Trojanci po odredbi bògōvā vječnih.
Znádēmo sve, na zèmlji mnogòhranōj štò god se zbîvā"
Pesma sirena, Odiseja, XII.186—191
Krilatice mlade vi,
zemlje kćeri, djevice, -
Sirene! Da mi dođete,
Gdje plačem, s frulom libijskom,
Sviralama! Vaj suze suzama,
Boli bolima bile odziv mojijem,
Pjesma vaša odjek pjevu mom!
Persefono, de skladan pošalji zbor,
Plačidruga meni, -
Zbor grobni, grobni, da od mene primiš sad
U dvoru mračnom darak mili - suze, pjesmu
Za duše mrtve, propale.
πτεροφόροι νεάνιδες,
παρθένοι Χθονὸς κόραι
Σειρῆνες, εἴθ᾽ ἐμοῖς γόοις
μόλοιτ᾽ ἔχουσαι Λίβυν
λωτὸν ἢ σύριγγας ἢ
φόρμιγγας, αἰλίνοις κακοῖς
τοῖς ἐμοῖσι σύνοχα δάκρυα:
πάθεσι πάθεα, μέλεσι μέλεα,
μουσεῖα θρηνήμα-
σι ξυνῳδὰ πέμψειε
Φερσέφασσα
φόνια, χάριτας ἵν᾽ ἐπὶ δάκρυσι
παρ᾽ ἐμέθεν ὑπὸ μέλαθρα νύχια
παιᾶνα
νέκυσιν ὀλομένοις λάβῃ.
Нема коментара:
Постави коментар