петак, 24. мај 2019.

Horska tužbalica iz Euripidove Helene



οὐ γάρ πώ τις τῇδε παρήλασε νηὶ μελαίνῃ,
πρίν γ᾽ ἡμέων μελίγηρυν ἀπὸ στομάτων ὄπ᾽ ἀκοῦσαι,
ἀλλ᾽ ὅ γε τερψάμενος νεῖται καὶ πλείονα εἰδώς.
ἴδμεν γάρ τοι πάνθ᾽ ὅσ᾽ ἐνὶ Τροίῃ εὐρείῃ
Ἀργεῖοι Τρῶές τε θεῶν ἰότητι μόγησαν,
ἴδμεν δ᾽, ὅσσα γένηται ἐπὶ χθονὶ πουλυβοτείρῃ.

"Nitko u crnoj lađi pokràj nās prošao nije,
A da poslušo ne bi medòglasnō pjevanje naše;
Onda se veseo vraća u zȁvičāj ì višē znajuć.
Ta mi znademo sve, što Argejci u širokoj Troji
Trpljahu, što li Trojanci po odredbi bògōvā vječnih.
Znádēmo sve, na zèmlji mnogòhranōj štò god se zbîvā"

Pesma sirena, Odiseja, XII.186—191




Krilatice mlade vi,
zemlje kćeri, djevice, - 
Sirene! Da mi dođete,
Gdje plačem, s frulom libijskom,
Sviralama! Vaj suze suzama,
Boli bolima bile odziv mojijem,
Pjesma vaša odjek pjevu mom!
Persefono, de skladan pošalji zbor,
Plačidruga meni, - 
Zbor grobni, grobni, da od mene primiš sad
U dvoru mračnom darak mili - suze, pjesmu
Za duše mrtve, propale.

πτεροφόροι νεάνιδες, 
παρθένοι Χθονὸς κόραι 
Σειρῆνες, εἴθ᾽ ἐμοῖς γόοις 
μόλοιτ᾽ ἔχουσαι Λίβυν 
λωτὸν ἢ σύριγγας ἢ 
φόρμιγγας, αἰλίνοις κακοῖς 
τοῖς ἐμοῖσι σύνοχα δάκρυα: 
πάθεσι πάθεα, μέλεσι μέλεα, 
μουσεῖα θρηνήμα- 
σι ξυνῳδὰ πέμψειε 
Φερσέφασσα 
φόνια, χάριτας ἵν᾽ ἐπὶ δάκρυσι 
παρ᾽ ἐμέθεν ὑπὸ μέλαθρα νύχια 
παιᾶνα 
νέκυσιν ὀλομένοις λάβῃ.


Нема коментара:

Постави коментар