Sapfini epigrami iz Palatinske Antologije

Τιμάδος ἅδε κόνις, τὰν δὴ πρὸ γάμοιο θανοῦσαν 

δέξατο Φερσεφόνας κυάνεος θάλαμος, 

ἇς καὶ ἀποφθιμένας πᾶσαι νεοθᾶγι σιδάρῳ 

ἅλικες ἱμερτὰν κρατὸς ἔθεντο κόμαν.

Ovde je Timadin prah. Izdahnu prije vjenčanja.

Tamni pohodi Had, jadni Persefonin stan.

Sve su djevojke škarama oštrim odsjekle kosu,

bujne ljepote im čar, vlažni kad primi je grob.

Palatinska antologija VII, 489

Τῷ γριπεῖ Πελάγωνι πατὴρ ἐπέθηκε Μενίσκος 

κύρτον καὶ κώπαν, μνᾶμα κακοζοίας.

Pelagu ribaru otac Menisko stavi na humak

veslo i ribarski koš, mučnog života mu znak.

Palatinska antologija VII, 505

Παῖδες, ἄφωνος ἐοῖσα τότ' ἐννέπω, αἴ τις ἔρηται, 

φωνὰν ἀκαμάταν κατθεμένα πρὸ ποδῶν· 

"Αἰθοπίᾳ με κόρᾳ Λατοῦς ἀνέθηκεν Ἀρίστα 

Ἑρμοκλειδαία τῶ Σαυναιάδα, 

σὰ πρόπολος, δέσποινα γυναικῶν· ᾇ σὺ χαρεῖσα 

πρόφρων ἁμετέραν εὐκλέισον γενεάν."

Pita li, djeve, mene tkogod, sve bez glasa kažem,

Pod noge svoje gle vječitu vrgavši riječ:

"Letinoj kćeri Etopiji mene Arista prikaza,

Oca Hermoklita kći - on je Saonaju sin - 

Tvoja službenica, oj gospo nad ženama svima;

uzradova l' se njoj, s voljom prodiči nam rod!

Palatinska antologija VI, 269